Όταν χρησιμοποιούμε το Πλήρως αυτόματο μηχάνημα συμπίεσης σιτηρεσίου για την παραγωγή σιτηρεσίου, πρέπει να σταματήσουμε την τροφοδοσία εντός του ορίου ρύθμισης του μηχανήματος, ώστε η πυκνότητα του τροφοδοτικού να είναι βέλτιστη, διότι όσο μεγαλύτερη η πυκνότητα, τόσο λιγότερο αέρας παραμένει μέσα στο τροφοδοτικό. Αντίθετα, όσο περισσότερο αέρας υπάρχει στο τροφοδοτικό, πριν κατανοήσουμε τη σημασία του σιτηρεσίου, πρώτα κατανοούμε πώς καταναλώνεται το οξυγόνο μετά το τύλιγμα του σιτηρεσίου!
Πρώτα απ' όλα, η αναπνοή των φυτών, αν και τα φυτά θρυμματίζονται από εμάς, τα κύτταρα των φυτών εξακολουθούν να αναπνέουν συνεχώς. Απορροφούν οξυγόνο και εκπνέουν μονοξείδιο του άνθρακα. Ολόκληρη η διαδικασία είναι η κατανάλωση οργανικής ύλης στα φυτά. Όσο περισσότερο οξυγόνο υπάρχει, τόσο περισσότερο οργανική ύλη καταναλώνεται, δηλαδή, η συχνά αναφερόμενη απώλεια ξηράς ύλης, και αν υπάρχει υπερβολική οξυγόνο στο τροφοδοτικό, η μεγάλη ποσότητα θερμότητας που παράγεται από την αναπνοή θα προκαλέσει θέρμανση του τροφοδοτικού. Αν η θερμοκρασία του τροφοδοτικού είναι πολύ υψηλή, ενδέχεται να προκαλέσει άλλες κακές αντιδράσεις, οδηγώντας σε απώλεια μεγάλου μέρους των θρεπτικών συστατικών. Σήμερα, ο συντάκτης δίνει σε όλους έναν τρόπο να μειώσουν την απώλεια ξηράς ύλης:
Για να μειωθεί η απώλεια ξηράς ύλης από το σιτηρέσιο, ο καλύτερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι να αυξηθεί η πυκνότητα του τροφοδοτικού και να προστεθεί η κατάλληλη ποσότητα starter για το σιτηρέσιο, ανάλογα με την πραγματική κατάσταση.
Η χημική αντίδραση της αναπνοής των φυτών είναι η εξής: C6H12O6 6O2=6CO2 6H2O 2821KJ. Η διαδικασία της αναπνοής είναι μια διαδικασία στην οποία η οργανική ύλη που περιέχεται στο φυτό και το οξυγόνο αντιδρούν χημικά για να παράγουν μονοξείδιο του άνθρακα, νερό και ενέργεια. Η ενέργεια που παράγεται από την αναπνοή προκαλεί αλλαγή στη θερμοκρασία του τροφοδοτικού, έτσι η πυρετική κατάσταση και η ανάπτυξη του φυτού κατά την παραγωγή του σιτηρεσίου σχετίζονται με αυτήν τη διαδικασία.
Ταυτόχρονα με την αναπνοή των φυτών, ορισμένα από τα αερόβια βακτήρια και μύκητες που παραμένουν στο σιτηρέσιο καταναλώνουν επίσης το υπολειπόμενο οξυγόνο στο τροφοδοτικό, και οι γλυκόζη, φρουκτόζη, πρωτεΐνες και άλλα συστατικά που περιέχονται στο σιτηρέσιο χρησιμοποιούνται ως αντιδρώντα. Υπάρχουν μεταβολικές αντιδράσεις που παράγουν μυκοτοξίνες (όπως αφλατοξίνες, πενικιλίνες, αφλατοξίνες κ.ά.) και ορισμένα πράγματα που επιδεινώνουν την ποιότητα του σιτηρεσίου. Επομένως, το σιτηρέσιο με ανεπαρκή συμπύκνωση θα διαρκέσει πολύ, οδηγώντας σε κακή ποιότητα μετά τη ζύμωση. Αν και το πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα είναι σοβαρό, μπορούμε να αποφύγουμε αυτήν την κατάσταση στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Το Πλήρως αυτόματο μηχάνημα συμπίεσης σιτηρεσίου μπορεί να μεγιστοποιήσει τη συμπύκνωση του τροφοδοτικού, να μειώσει την απώλεια ξηράς ύλης και να βελτιώσει την ποιότητα του σιτηρεσίου.