Her türlü yiyeceğin belirli bir rengi vardır. Aynı tür tahıl bile çeşidine göre renk açısından farklılık gösterebilir. Örneğin, sarı ve beyaz mısır, sorgum kırmızı ve beyazdır, darı ise sarı, beyaz ve kırmızı olabilir. Ayrıca toprak kahverengisi ve diğer renkler. Günlük yediğiniz pirincin işlenmesiyle nasıl değiştiğini biliyor musunuz? Aslında, pirinç ayıklama makinesi hemen kristal gibi şeffaf, düzgün ve dolu pirinç haline gelmez, önce kahverengi pirinç haline gelir, kahverengi pirinç kabuğunun çoğunu ve bir kısmını alır, beyaz pirince dönüşür ve beyaz pirincin yüzeyinde az miktarda tantalum tozu bulunur. Pirincin görünümü, saklanması ve tadı açısından, bu kısmın “parlatma” işlemiyle çıkarılması gerekir. Uygun parlatma, tahılın yüzeyini daha parlak gösterebilir ve daha iyi satılmasını sağlar, ancak aşırı parlatma besin değerini azaltır.
Aslında, geleneksel tek seferlik kabuk ayıklama işlemi, pirincin çoğu besin maddesini mümkün olduğunca korur, ancak geleneksel işlemenin düşük verimliliği nedeniyle, işletmeler daha çok modern pirinç ayıklama makinesi işleme yöntemini tercih eder. Ayrıca, geleneksel pirinç işleme yönteminde parlatma uzunluğu yoktur ve ne kadar çok parlatma yapılırsa, pirincin raf ömrü o kadar uzar. “Parlatılmamış pirincin yüzeyinde, besin açısından zengin bir pirinç kepeği tabakası vardır. Ancak, pirinç kepeğinin küçük boyutu nedeniyle, taşımada ve depolamada bozulması kolaydır.” Bu nedenle, pirincin görünümünü ve saklanmasını sağlamak için, pirincin tadını genellikle işleme tabi tutarlar. Bu toz kısmı “parlatma” işlemiyle çıkarılır. Parlatılmış pirinç temiz, parlak ve kristal gibi şeffaftır, hatta yıkama olmadan, fiyatı ise kaba işlenmiş pirince göre daha yüksektir.
